حرف های مادرانه

تو بلوری ، گل نازی ، گل ناز ؛

خنده کن کودک من ؛ بنشین ، مثل پروانه شاد ، به گل دامن من ؛

کودکم ، از تو جانم به تن است ؛ جایت آغوش من است

سلام عزیز مامان

بعد از مدتها میخوام برای تو بنویسم که شدی جزئی از وجودم؛ مینویسم تا بخونی و بدونی از عشق.

گاهی یه نفر رو انقدر دوست داری، انقدر براش میمیری که ناخوشایندترین چیزهاش در نظر دیگران، در چشم تو و برای تو خوشایندترین خوشایندهاست؛ حالا برای من تو شدی نفر دوم عشق.

میخوام از چهار ماهگیت بنویسم که گذر زمان گرد فراموشی میپاشه و این لحظات رو به یاد نمیاری:

سخت شیر میخوری و بیشتر دلبری میکنی؛ چهار بالشته میشینی و زیباترین و گرونترین لبخندها رو داری.

مدتیه دستهات و لب پایینتو میخوری، فدات بشم لثه هات اذیتت میکنه.

برای واکسن چهار ماهگیت با مامان جون بهداشت رفتم ولی من با چشمای بسته فقط بغض گریه هاتو شنیدم.

مشق عشق میکنی با پدر؛ چه زیبا قهقهه میزنی با بازیهای پدرانه و پسرانه.

زیباتر باز کردن چشمات بعد از خوابه که تا منو میبینی میخندی و میخوای شیره ی جان بدم از سر ذوق، اون وقته که همه ی دنیام تو میشی وبس.

دوست داری روی پاهات به ایستی ولی زود خسته میشی؛ من و پدر چه ذوقی میزنیم که تاتی تاتی کنی روی دستامون.

گل مادر با پدر حمام میری؛ هر جمعه که چشم پدر به صبح باز میشه حمام رو گرم میکنه و انتظار که بیارمت برای آب بازی، و تو چقدر آب بازی دوست داری، انقدر که هنگام حوله پیچیدن و خشک کردنت فقط اشکه که میریزی و من . . .

میمونم چه کنم با این دل.

گاهی از سوزش پا گریه میکنی و من تازه فهمیدم که پوست لطیفت نمیسازه با پوشک، گل نازم نبینم اشک چشماتو.

این چند جمله که نوشتم همه عشق بود و عشق که تو ثمره عشقی و بس.

ولی جان مادر ما به امید عاشق این ثمره شدیم :

نکنه از خدا غافل بشی که ما تورو فقط از او خواستیم و او بهترین رو به ما داد.

یادت باشه در همه حال از خدا

برای همسایه ات که نان تو را ربود، نان

برای دوستی که قلبتو شکسته، مهربانی

برای اونیکه روحتو آزرده، بخشایش

و برای خودت آگاهی وعشق رو طلب کنی.

در آخر میخوام که مانند پدرت مرد باشی که او برای تو از محبت و نون حلال دریغ نکرد.

باور کن تا ابد عاشقانه دوستت داریم و خواهیم داشت.